Vandaag trok ik baby Linus zijn fijne rode winterjasje aan want het was guur winterweer. En ineens zag ik in een flashback zijn grote broer en zus voor me in hun babytijd. Ook zij hadden in het koude winterweer dit warme zachte jasje aan gehad. Ook zij lagen heerlijk warm in de kinderwagen terwijl ik met ze wandelde door de mooiste straten van Utrecht.

Sommige babykleertjes hebben zo’n speciale waarde dat je zeker weet dat ze nooit bij de kringloop zullen belanden. Zo ook dit jasje. Ik weet nog dat ik het via Marktplaats kocht, bij een mevrouw een paar straten verderop. Het was koud weer en Kasper had dringend een warme jas nodig. Haar twee dochters hadden het jasje ook gedragen maar nu wilde ze er iemand anders blij mee maken.

‘Het is misschien wel een meisjesjas hoor’, waarschuwde de mevrouw nog, wijzend op de glitterrandjes langs de rits. Maar dat was ik niet met haar eens. Toen al vond ik het jasje geweldig. Het rode fluweel, de zachte teddy voering en de prachtig gekleurde borduurprint op de achterkant. Hij stond Kasper prachtig.

Wat een rijkdom dat ik daarna nog twee babies in dit jasje mocht hullen. Ik weet zeker dat ik dit jasje nooit weg zal doen. In het voorjaar zal hij in een doosje gaan en dan elke verhuizing met ons meeverhuizen. Wie weet heb ik het geluk ooit oma te mogen worden en dan hoop ik dat het doosje in die winter weer open zal gaan.